Spaghettipompoen. Ik had er al over gehoord, maar nog nooit mee gewerkt. Gisteren kreeg ik er bijna per ongeluk eentje in huis. Ik ging er meteen mee aan de slag en warempel, hij doet zijn naam alle eer aan. Het gare vruchtvlees lijkt echt veel op sliertjes spaghetti.
Je kan de "spaghetti'' zo eten, met wat olie en kruiden. Of je gebruikt hem als basis voor een vegetarisch gerecht. Of serveer hem gewoon met een restje bolognaisesaus.
En is dat dan ook lekker? Ja, dat viel zeer goed mee. Om nou te zeggen dat deze "spaghetti" beter is dan de pastavariant, zo ver zou ik niet durven gaan. Maar hij is natuurlijker wel vriendelijker voor de lijn.
Verwarm de oven voor op 180°. Snij de spaghettipompoen in twee. Bestrijk elke helft met wat olijfolie en doe er wat peper en zout en Italiaanse kruiden op. Leg de helften met de platte kant naar onderen op een bakplaat belegd met wat bakpapier en zet gedurende 45 à 55 minuten in de warme oven.
Zoals gezegd kan je de spaghettipompoen nu zo eten, heerlijk rustiek direct uit de pompoen, tenminste als je borden en je eetlust XL zijn. Je schraapt met je vork de slierten zo uit de schil. Nog wat olie en geraspte kaas erbij maakt het af.
Of je schraapt de slierten eerst uit de pompoenhelften, en serveert ze op een bord met (tomaten)sausje naar eigen smaak. Ik gebruikte een restje bolognaise. Smakelijk!
